Dni skupienia, czyli parę słów na temat tej... /

Dni skupienia organizowane są dla osób, które widzą potrzebę zastanowienia się nad swoim życiem duchowym, pragną pogłębić swoją wiarę. Nie ulega wątpliwości, że wszyscy którzy należą do jakichkolwiek wspólnot, grup modlitewnych mają taką potrzebę, więc księża starają się o organizowanie takich dni skupienia. Byłoby super, gdyby dni skupienia odbywały się raz w miesiącu. Pewnie w niektórych wspólnotach tak jest, ale wiemy, że najczęściej organizowane są adwentowe dni skupienia i wielkopostne dni skupienia. Cieszy fakt, że jest tak wiele wspólnot przeżywających dni skupienia bo słychać, że grupa Caritas ma swoje dni skupienia, Rycerze Kolumba mają dni skupienia, Nadzwyczajni Szafarze Komunii świętej mają dni skupienia. Członkowie Apostolatu Margaretka mają dni skupienia. Dni skupienia mają różne grupy zawodowe: nauczyciele, lekarze, strażacy, katecheci, kapłani. Nie wspomnę, o tym, że co miesiąc przeżywają dni skupienia ci, którzy przygotowują się do kapłaństwa w Seminarium Duchownym czy w różnych zgromadzeniach zakonnych męskich i żeńskich. Ja pragnę podzielić się z wami, jak ja sama odprawiam prywatne dni skupienia. Mam pracę, która wielokrotnie uniemożliwia mi uczestnictwo w organizowanych dniach skupienia, więc postanowiłam, że nie zrezygnuję z przeżywania dni skupienia, tylko będę je odprawiać sama. Pamiętam, jak jeden franciszkanin opowiadał, że u nich w zakonie wszystkie dni skupienia rozpoczynał pewien rytuał. Mianowicie, mieli położyć się na łóżku i wyobrazić sobie, że w tym momencie umierają. Ważne było to uczucie żalu, że czegoś się jeszcze nie zrobiło, o czymś zapomniało, że jeszcze są osoby, którym powinno się coś ważnego powiedzieć, itp. Postanowiłam wykorzystać ten pomysł. Średnio raz w miesiącu, gdy mam dzień wolny od pracy, robię tak jak franciszkanie w swoje dni skupienia, a potem robię zapiski, postanowienia na najbliższy miesiąc pracy duchowej. Przeżywam ten dzień w milczeniu, bez rozmów telefonicznych. Często w tym dniu przystępuję do sakramentu pokuty. Jest to dzień dla mnie i Boga. Czytam Pismo święte, medytuję to Słowo i nareszcie mam czas na nie pospieszną modlitwę. Zachęcam wszystkich do takich dni skupienia. Marianna