Lulajże, Jezuniu
Polska kolęda, prawdopodobnie z drugiej połowy XVII wieku. Autorzy tekstu i melodii kolędy nie są znani. Podobnie jak kolęda „Gdy śliczna Panna” ta również ma charakter kołysanki. Najstarsza wersja tekstu tej kolędy pochodzi z 1705 roku. Miała również swoje miejsce w zachowanych rękopisach benedyktynek z klasztoru w Staniątkach z 1754 i 1758 roku. Ciekawostką jest to, iż tekst kolędy był inspiracją dla polskich artystów: Fryderyka Chopina, Jacka Kaczmarskiego czy Lucjana Rydla. Ponadto do melodii kolędy „Lulajże Jezuniu” często układano nowe teksty o wymowie patriotycznej. Podmiot liryczny tekstu kolędy, zdaje się kołysać Dzieciątko Jezus do snu. Specyficzną cechą kolędy jest duża ilość zawartych w niej czułych, pełnych słodyczy określeń skierowanych do małego Jezusa. „Ulubione pieścidełko”, „mój aniołeczku” czy „różyczka najozdobniejsza” to tylko kilka przykładów. Wyraża on w ten sposób swoją miłość do nowonarodzonego Dzieciątka i zwraca uwagę na to, że Jezus przyszedł na świat jako bezbronne dziecko.
Tekst kolędy:
Lulajże, Jezuniu, moja perełko,
Lulaj, ulubione me pieścidełko.
Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj,
A Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj.
Zamknijże znużone płaczem powieczki,
Utulże zemdlone łkaniem usteczki.
Lulajże, Jezuniu...
Lulajże, piękniuchny mój aniołeczku,
Lulajże, maluchny świata kwiateczku.
Lulajże, Jezuniu...
Lulajże różyczko najozdobniejsza,
Lulajże, lilijko najprzyjemniejsza.
Lulajże, Jezuniu...
Lulajże, przyjemna oczom gwiazdeczko,
Lulaj, najśliczniejsze świata słoneczko.
Lulajże, Jezuniu...
Matuniu kochana, już odchodzimy,
Małemu Dzieciątku przyśpiewujemy.
Lulajże, Jezuniu...
My z Tobą tam w niebie, spocząć pragniemy,
Ciebie, tu na ziemi, kochać będziemy.
Lulajże, Jezuniu...
Cyt cyt cyt, już zaśnie małe Dzieciątko,
Patrz jeno, jak to śpi niby kurczątko.
Lulajże, Jezuniu...
Cyt cyt cyt, wszyscy się spać zabierajcie,
Mojego Dzieciątka nie przebudzajcie.
Lulajże, Jezuniu...
Zobacz więcej: kolęd, kolędy, kolędowanie, kolędnicy
Opracowała: Magdalena Pawełczyk
