Z narodzenia Pana dzień dziś wesoły
Ta polska kolęda, często zaliczana do pastorałek, o pochwalnym charakterze, powstała najprawdopodobniej w XVIII wieku. Jej autor pozostaje nieznany. Kolęda nawiązuje w swoim tekście do najstarszych łacińskich pieśni bożonarodzeniowych. Choć na przestrzeni lat powstało kilka wersji tej kolędy, szczególnie jeśli chodzi o melodię, ta zachowana do dziś i najpopularniejsza ma charakter skocznego i marszowego mazura, tańca o żywym tempie. Nie tylko melodia kolędy pozostaje wesoła i rytmiczna, również jej tekst przesycony został radością. Jest tutaj mowa o wesołym dniu narodzenia Pana, o radości ludzi, wyśpiewywanej przez żywioły chwale Pana, anielskich głosach, jasności i rozradowanych pasterzach. Kolęda ta maluje więc przed śpiewającymi piękny obraz niesamowitej radości i jasności, jaką przynosi Dzieciątko Jezus swoim narodzeniem.
Tekst kolędy:
Z narodzenia Pana dzień dziś wesoły,
Wyśpiewują chwałę Bogu żywioły!
Radość ludzi wszędy słynie,
Anioł budzi przy dolinie
Pasterzy, co paśli pod borem woły!
Wypada wśród nocy ogień z obłoku!
Dumają pasterze przy tym widoku.
Każdy pyta, co się dzieje,
Czy nie świta, czy nie dnieje,
Skąd ta łuna bije, tak miła oku?
Ale gdy anielskie głosy słyszeli,
Zaraz do Betlejem prosto bieżeli.
Tam witali w żłobie Pana,
Poklękali na kolana
I oddali dary, co z sobą wzięli.
I my z pastuszkami dziś się radujmy,
Chwałę z aniołami wraz wyśpiewujmy!
Bo ten Jezus, z nieba dany,
Weźmie nas między niebiany,
Tylko Go z całego serca miłujmy!
Zobacz więcej: kolęd, kolędy, kolędowanie, kolędnicy
Opracowała: Magdalena Pawełczyk
