Czytelnia /

Kolęda - Tryumfy Króla niebieskiego /

Powrót
poniedziałek 19 grudnia 2016, 7 lat temu

Kolęda - Tryumfy Króla niebieskiego

 

Tryumfy Króla niebieskiego

Kolęda ta powstała w XVIII wieku i znamy autorkę tekstu i melodii. Jest nią siostra Anna Kiernicka ze Zgromadzenia Sióstr Benedyktynek. Pierwszy zapis kolędy znajdował się w zbiorze popularnych kościelnych pieśni religijnych lub śpiewów liturgicznych, tzw. Kancjonale. Swoje miejsce kolęda znalazła także w śpiewniku „Pastorałki i kolędy” ks. Michała Mioduszewskiego z 1843 roku. W najstarszym znanym zapisie tekst kolędy liczył 3 zwrotki ,w rękopisach nieco późniejszych było ich już do 9. Kolęda ta ma podniosły charakter, często też wykonywana jest przez chóry kościelne. Obecnie najpopularniejsze i najczęściej śpiewane są 3 pierwsze strofy. Wskazują one na doniosłość nocy, w której na świat przyszedł Zbawiciel – „dusz ludzkich odkupiciel”. Podkreślona zostaje Jego misja, jaką będzie zbawienie ludzkości. Mniej popularne, począwszy od 4, zwrotki to rozwinięcie wątku pasterzy, którzy po objawieniu się im Aniołów, jako pierwsi pospieszyli do stajenki, aby powitać Jezusa i oddać Mu należną cześć.

 

Tekst kolędy:

Tryumfy Króla niebieskiego

Zstąpiły z nieba wysokiego.

Pobudziły pasterzów,

Dobytku swego stróżów

Śpiewaniem, śpiewaniem, śpiewaniem.

Chwała bądź Bogu w wysokości,

A ludziom pokój na niskości.

Narodził się Zbawiciel,

Dusz ludzkich Odkupiciel

Na ziemi, na ziemi na ziemi.

Zrodziła Maryja Dziewica

Wiecznego Boga bez rodzica,

By nas z piekła wybawił

A w niebieskich postawił

Pałacach, pałacach, pałacach.

Pasterze w podziwieniu stają

Tryumfu przyczynę badają,

Co się nowego dzieje,

Że tak światłość jaśnieje

Nie wiedząc, nie wiedząc, nie wiedząc.

Że to Bóg, gdy się dowiedzieli,

Swej trzody w polu odbieżeli.

Spieszą na powitanie

Do betlejemskiej stajni

Dzieciątka, Dzieciątka, Dzieciątka.

Niebieskim światłem oświeceni,

Pokornie przed Nim uniżeni,

Bogiem Go być prawdziwym

Z serca afektem żywym

Wyznają, wyznają, wyznają.

I które mieli z sobą dary,

Dzieciątku dają na ofiary.

- Przyjmij, o Narodzony,

Nas i dar przyniesiony

Z ochotą, z ochotą, z ochotą.

A potem Maryi cześć dają,

Za matkę Boską Ją uznają.

Tak nas uczą przykładem,

Jak iść mamy ich śladem

Statecznie, statecznie, statecznie.

 

Zobacz więcej: kolęd, kolędy, kolędowanie, kolędnicy

Opracowała: Magdalena Pawełczyk

loading