Przybieżeli do Betlejem pasterze
Ta polska kolęda, jak większość innych, powstała w XVII wieku. Jednak jak żadna, ulegała wielu modyfikacjom, począwszy od XVII wieku. Śpiewana w obecnym kształcie jest od 2 połowy XIX wieku. Autorzy słów oraz melodii kolędy pozostają nieznani. Z względu jednak na liczne zmiany, jakie kolęda przechodziła przez wieki, należy przyjąć, że ma ona kilku autorów. Obecnie jest jedną z najbardziej popularnych i najchętniej śpiewanych kolęd, m.in. ze względu na jej skoczny i radosny charakter. W radosny nastrój jaki wprowadza ta kolęda, przenosi nas już pierwsza strofa, mówiąca o przybyłych do Dzieciątka Jezus pasterzach, którzy oddając Mu cześć, przygrywali na lirach. Na uwielbieniowy, pełen entuzjazmu charakter kolędy zwraca uwagę również refren: „Chwała na wysokości Bogu, a na pokój na ziemi.” Poszczególne zwrotki kolędy budują pełen dynamizmu i Bożej radości obraz stajenki betlejemskiej, w której każda z postaci zaangażowana jest w to podniosłe wydarzenie, jakim jest narodzenie Zbawiciela.
Tekst kolędy:
Przybieżeli do Betlejem pasterze,
Grając skocznie Dzieciąteczku na lirze.
Chwała na wysokości, chwała na wysokości,
A pokój na ziemi.
Oddawali swe ukłony w pokorze
Tobie z serca ochotnego, o Boże!
Chwała na wysokości...
Anioł Pański sam ogłosił te dziwy,
Których oni nie słyszeli, jak żywi.
Chwała na wysokości...
Dziwili się napowietrznej muzyce
i myśleli, co to będzie za Dziecię?
Chwała na wysokości...
Oto mu się wół i osioł kłaniają,
Trzej królowie podarunki oddają.
Chwała na wysokości...
I anieli gromadami pilnują
Panna czysta wraz z Józefem piastują
Chwała na wysokości...
Poznali Go Mesjaszem być prawym
Narodzonym dzisiaj Panem łaskawym
Chwała na wysokości...
My go także Bogiem, Zbawcą już znamy
I z całego serca wszyscy kochamy
Chwała na wysokości...
Zobacz więcej: kolęd, kolędy, kolędowanie, kolędnicy
Opracowała: Magdalena Pawełczyk