Mędrcy Świata, monarchowie
Piękna, polska kolęda powstała w XVII wieku. Znani są autorzy słów oraz melodii. Tekst kolędy napisał Stefan Bortkiewicz. Melodię w obecnym brzmieniu stworzył ks. Zygmunt Odelgiewicz, dopiero w XIX wieku i wtedy zyskała popularność, która nie zanika do dzisiaj. Wcześniej znana była tylko w tradycji szlacheckiej. Treść kolędy stanowi nawiązanie do opisanego w Ewangelii św. Mateusza wydarzenia z dzieciństwa Jezusa, jakim był pokłon Trzech Króli, których prowadziła gwiazda. (Mt 2,1-12) Dwie pierwsze strofy do bezpośrednie zwrócenie się podmiotu lirycznego do monarchów. Jednocześni kolęda ta to opis tamtych wydarzeń. Zawarte zostały wszystkie elementy: spisek Heroda, czyhającego na życie Dzieciątka, gwiazda, która prowadzi Trzech Króli, ich pokłon i złożenie darów. Jest ona pewnego rodzaju streszczeniem wszystkiego, co wówczas się wydarzyło. Najwymowniej kolęda brzmi 6 stycznia, kiedy obchodzimy święto Trzech Króli, oraz na orszakach Trzech Króli, które z roku na rok stają się w naszym kraju coraz popularniejsze.
Tekst kolędy:
Mędrcy świata, monarchowie,
Gdzie śpiesznie dążycie?
Powiedzcież nam, Trzej Królowie,
Chcecie widzieć Dziecię?
Ono w żłobie, nie ma tronu,
I berła nie dzierży,
A proroctwo Jego zgonu,
Już się w świecie szerzy.
Mędrcy świata, złość okrutna,
Dziecię prześladuje.
Wieść okropna, wieść to smutna,
Herod spisek knuje:
Nic monarchów nie odstrasza,
Do Betlejem śpieszą,
Gwiazda Zbawcę im ogłasza,
Nadzieją się cieszą.
Przed Maryją stają społem,
Niosą Panu dary.
Przed Jezusem biją czołem,
Składają ofiary.
Trzykroć szczęśliwi królowie,
Któż wam nie zazdrości?
Cóż my damy, kto nam powie,
Pałając z miłości?
Tak, jak każą nam kapłani,
Damy dar troisty:
Modły, pracę niosąc w dani,
I żar serca czysty.
To kadzidło, mirrę, złoto
Niesiem, Jezu szczerze,
Co dajemy Ci z ochotą,
Od nas przyjm w ofierze.
Zobacz więcej: kolęd, kolędy, kolędowanie, kolędnicy
Opracowała: Magdalena Pawełczyk