Kolęda: Ach, ubogi żłobie
Pierwsza zwrotka tej pięknej polskiej kolędy powstała już w XVII wieku. Możemy odnaleźć ją w zbiorach popularnych pieśni kościelnych z tamtego okresu. Kolejne zwrotki ułożono około 1883 roku, o czym świadczy obecność tej dłuższej wersji tej kolędy w śpiewniku Michała Mioduszewskiego - polskiego księdza ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego a Paulo , kompozytora i kolekcjonera pieśni religijnych.
Podmiot liryczny z tekstu kolędy zwraca się do Dzieciątka Jezus, leżącego w żłobie. Nazywa je swoim Zbawicielem i wyraża zdziwienie, że Bóg opuścił niebo i zamiast w królewskim pałacu przyszedł na świat w stajni, pośród zwierząt, a zamiast kołyski leży w żłóbku. Dwie ostatnie zwrotki to oddanie hołdu małemu Jezusowi i prośba o zmiłowanie dla skruszonych serc ludzkich. Kolęda ta zwraca naszą uwagę przede wszystkim na fakt, jak bardzo Bóg się uniżył i jednocześnie wyraził solidarność z ludźmi ubogimi i najmniejszymi.
Zdjęcie: Manger Scene - Church of the Assumption, Buffalo, NY źródło: poloniamusic.com
Ach ubogi żłobie,
Cóż ja widzę w tobie?
Droższy widok niż ma niebo
W maleńkiej osobie. 2x
Zbawicielu drogi,
Takżeś to ubogi,
Opuściłeś śliczne niebo,
Obrałeś barłogi. 2x
Czyżeś nie mógł Sobie,
W największej ozdobie,
Obrać pałacu drogiego,
Nie w tym leżeć żłobie? 2x
Gdy na świat przybywasz,
Grzechy z niego zmywasz,
A na zmycie tej sprośności,
Gorzkie łzy wylewasz. 2x
Któż tu nie struchleje,
Wszystek nie zdrętwieje,
Któż Cię widząc płaczącego,
Łzami nie zaleje? 2x
Przed Tobą padamy,
Czołem uderzamy,
Witając Cię w tej stajence,
Między bydlętami. 2x
Zmiłuj się nad nami,
Obmyj z grzechów łzami
I przyjmij serca skruszone,
Które Ci składamy. 2x
Zobacz więcej: kolęd, kolędy, kolędowanie, kolędnicy
Opracowała: Magdalena Pawełczyk
